Lemmy Kilmister - Vokal, bas
Eddie Clark - Gitar
Phil Taylor - Davul

Tepeye not: Bu yazıyı zamanında Boo!'nun 15 Temmuz 2006'daki yedinci sayısı için yazmıştım.

Yolculuk dendi mi Motorhead’den ötesini tanımam. Yoldaki çizgiler gibi akan bir müzik, motor sesi gibi kirli bir vokal, insanın keyfini yerine getiren sözler… İşte budur Motorhead. Neredeyse bütün diskografisi böyledir. Ama o ilk albümü var ya, işte seyahatte dinlenecek yegane albümdür. Hangisi resmi bilmiyorum, dolayısıyla ilk albümleri Motorhead ya da On Parole’dan biri olabilir. Mühim değil ama, zira 8 adet şarkı ortak bu iki albümde. Fakat ben yine de Motorhead’i öneriyorum. Daha rahat, daha akıcı. Daha çok yollu şarkılar var. Motorhead, Iron Horse/Born to Lose, Keep us on the Road, The Train Kept-a-Rollin’ ve Beer Drinkers & Hell Raisers şarkıları bu amaca hizmet edenler. Bunların bir kısmı On Parole’da yok, ama eğer gürleyen motor sesi duyup gaza gelmek istiyorsanız On Parole albümündeki Motorhead şarkısının başına konan kısım nedeniyle On Parole’u seçebilirsiniz. Ya da boşverin, ikisini de alın yanınıza. İkisinin de kapakları aynı ama birbirlerinin negatifi. Bana bu iki albümden başka hangi albümü getirirseniz getirin, yolculukta Motorhead’in bu iki bebeğini seçerim. Hatta bunları dinledikten sonra diğer albümleri yolda dinlemek istemem. O kadar bu konsepte uyan albümler yani. Kesinlikle kişisel bir görüş değil, gerçekten yolculuk albümleri Motorhead ve On Parole. Kasetini bulabilirseniz kaçırmayın, arabanızdan da eksik etmeyin. Ha, motorunuz varsa zaten en “ağır abi” modelinden, daha kıyak işte. Heba olur seyahatleriniz yoksa.

Birinci Kısım

1. "Motorhead" – 3:13
2. "Vibrator" – 3:39
3. "Lost Johnny" – 4:15
4. "Iron Horse/Born to Lose" – 5:21

İkinci Kısım

1. "White Line Fever" – 2:38
2. "Keep Us on the Road" – 5:57
3. "The Watcher" – 4:30
4. "Train Kept A-Rollin'" – 3:19

Bonus parçalar

1. "City Kids" – 3:24
2. "Beer Drinkers and Hell Raisers" – 3:27
3. "On Parole" – 5:57
4. "Instro" – 2:27
5. "I'm Your Witchdoctor" – 2:58