Kaan Süersan - Gitar
Ayhan Ergönül - Davul
Hakan Savaşer - Bas
Mazhar Şiringöz - Vokal, gitar

Tepeye not: Bu yazıyı zamanında Boo!'nun 15 Ağustos 2007'deki yirminci sayısı için yazmıştım.

Ticari açıdan dünya standartları düşünüldüğünde yerlerde sürünen, ama her biri ayrı bir efsane olarak anlatılan bir kültür, 90’ların başındaki yerli metal hareketi. Özellikle daha çok ekstrem metal gruplarını içerir bu dönem. Bunların arasında da speed/thrash tarzı almış başını gitmiştir. Milli metal tarzımız o olmuştur adeta 80’lerin ikinci, 90’ların ilk yarısında. Metalium da bu dönemlerde, 1987’de kuruldu. 89’da Servants of Death demosu, 90’da Behind the Power albümü, 92’de ve 94’te Bööaahh ve Metalium demolarını çıkarttılar. Bir de şu an bu yazının konusu olan Suffer albümü var ki, ne yazık ki edinebildiğim tek albümleri bu. Söylenenlere göre ilk zamanlar bu albümden farklı olarak speed/thrash metal icra ediyorlarmış. Doğrudur, zaten dönemin en moda müziği kendi içinde. Bu albümdeyse olayın içine death metal de karışmış. Öncekileri dinlemediğim için bir kıyaslama yapamıyorum ancak ortaya gerçekten taş gibi bir müzik çıkmış neticesinde.

Albümün genel havası gayet bıçkın. Yırtıcı riflerle dolu her dakikası. Vokalse daha bir yırtıcı. Death metal için bile fazlasıyla vahşi. Ayrıca albümün adından ve aynı adlı şarkıdan mıdır bilinmez, sanki acı çekerek bağırıyormuş gibi. Albüm hız olarak ani olmayan iniş çıkışlara sahip. Bu genelde şarkı içinde değil de, şarkıdan şarkıya değişiyor. Bir şarkı lagada lugada almış başını gidercesine başlarken bazısı tehlikeli ve gerilim dolu bir şekilde yavaştan girebiliyor olaya.

Albümün en damar şarkısı, aynı adlı Suffer oluyor. Nakarat dışında temiz vokal kullanılarak söylenmiş, inanılmaz tehlikeli bir havaya sahip. Nakarat da zaten bol bol “Iiiiiiiiiiii suffer!” diye basitçe geçiyor, eşlik etmesi kolay. Haykırarak eşlik etmesi daha kolay. İlk şarkı Denial az evvel dediğim “lagada lugada” girişe sahip. İkinci kategoriye uyan şarkılara örnekse 4 numaralı Circle of Despair mesela. Adından da anlaşılıyor gerçi. Ayrıca son şarkı X ise albümden biraz bağımsız bir şarkı. Girişi Motorheadvari bir şekilde, sözleri yok. Ama şarkının ortasından itibaren grubun röportajlarından kesitler var. Buradan grubun bir elemanı (Mazhar) dışında tümünün değiştiğini anlıyoruz, biyografilerini bilmesek de. Ayrıca eskiler baya vefasız çıkmış gibi sonraki elemanlara. Öyle bir şeyler anlatıyor.

Suffer albümü açıkçası dinlemesi biraz zor olan bir albüm. Kulağı yeterince sert olan şeylere alışık olmayan kişilerin pek ilgi göstermeyeceği bir eser. Ama eğer death metal dinliyorsanız, ve biraz da delikanlı, bıçkın müzikten hoşlanıyorsanız favori albümleriniz arasında yerini alacaktır Suffer. İlk seferde olmasa bile şans verdiğiniz sürece bir gün mutlaka olacaktır. Mesela benim rüyama girdi albüm, maço bir herif dolanıyordu çevrede, konuşuyordu falan, saygı duyuyorduk, arkaplanda da Metalium çalıyordu ne alakaysa. O gün bugündür Kronik’in yanında Metalium’u da “delikanlı metal” olarak tanımlarım. Kişisel bir şey heh heh.

1. "Denial" - 2:15
   
2. "Pessimistic Warning" - 4:25
   
3. "The Last 15 Minutes" - 2:05
   
4. "Circle of Despair" - 3:34
   
5. "The End" - 3:34
6. "Inhuman Conscious" - 3:33
   
7. "Suffer" - 3:04
8. "Social Desperation" - 3:40
   
9. "X" - 2:22