Tony Portaro - Vokal, gitar
Tony Bono - Bas
Tony Scaglione - Davul

80’lerin thrash metal grupları arasında Whiplash’i hiç dinlemediyseniz bile haklarında bir şeyler okuduğunuzda mutlaka aklınızda kalacaktır. Zira, Tony Portaro, Tony Scaglione ve Tony Bono’dan oluşan orijinal kadrosuyla o zamanlar “üç Tony’ler” diye anılıyor grubumuz. Ayrıca Scaglione olan Tony’i bir ara Slayer’da gördük Lombardo’nun yerine. Ne yazık ki bu albümden hemen sonra bozuluverdi bu üç Tony düzeni. Bir sürü eleman girdi çıktı, eleman sayısı 3 ile 5 arasında değişti durdu. Hatta 90’ların ortalarında tarzları da değişti biraz. Neyse ki en son güzel bir geri dönüş yapılarak 1998’de, üç Tony yine bir araya geldi. 1998 gibi bir yılda beklenmesi imkansız bir albüm kapağıyla karşıladılar bizi. Thrashback adındaki bu albümün kapak fotoğrafı o zamanlarda unutulan “aşırılık” pozlarından birini içeriyordu. Fotoğrafın üstündeki logo falan da gayet eski günleri hatırlatıyordu. Müziğine Power and Pain albümü kadar alışamadım ama. Yine de en sevdiğim kapaklar arasına girmiştir hemen.

Biz esas konumuz olan Power and Pain’e dönelim. Tam anlamıyla katıksız bir albüm bu. Saf hız dolu, kaba saba ve kirli vokallere sahip. Şarkı sözleri zaman zaman çok gaz. Spit on Your Grave mesela “kavgaya giderken dinlenmesi gereken ilk 10 şarkı” diye liste oluştursak elini kolunu sallaya sallaya girer. Hayatımda bu kadar ego pompalayıcı çok az şarkıya şahit oldum.

Albüm 34 dakikayla kısa gibi duruyor ama bu kısa sürede de şamarını vurup gidiyor. Muazzam riflere sahip şarkılar. Thrash metal bestelemek isteyenlerin ya da bunu öğrenip üzerinde alıştırma yapmak isteyenlerin dikkatle dinlemesi gereken bir albüm. Özellikle Warmonger ve Power Thrashing Death bu konuda çok güzel şarkılar, bu ikisi arasından da Warmonger ön plana çıkar.

Power and Pain sert ve hızlı olduğu kadar eğlenceyi de göz ardı etmeyen bir albüm. Özellikle son şarkı Nailed to the Cross’un bitiş kısmını dikkatle dinlediğinizde ve grubu gözünüzde canlandırdığınızda inanılmaz eğleniyorsunuz. Rock müzikte bir adet olan şarkı sonlarında doğaçlama bitiş bölümleriyle dalga geçercesine bir türlü bitmek bilmeyen bir bitiş söz konusu. Ayrıca göz önünde canlandırmaktan bahsettim, hani nasıl anlatsam, yani ben canlandırıyorum inanılmaz eğleniyorum. Özellikle "bir davul bir ah" şeklinde tekrarların başladığı kısım çok eğlenceli geliyor.

Bitişiyle tam anlamıyla bir çıldırma albümü olan Power and Pain’i, eğer her albümü 1 satırda anlatmam istense, “Çıldır! Çıldır! Çıldırmayan…” diye devam eden tezahüratla eşleştirirdim. Katıksız bir thrash metal ziyafeti çekmek isteyenlerin kaçırmaması gereken bir başyapıt kesinlikle. Ayrıca kapağına da hastayım.

1. "Stage Dive" – 3:09
2. "Red Bomb" – 5:18
3. "Last Man Alive" – 3:31
4. "Message in Blood" – 4:04
5. "War Monger" – 3:18
6. "Power Thrashing Death" – 4:13
7. "Stirring the Cauldron" – 4:18
8. "Spit on Your Grave" – 2:49
9. "Nailed to the Cross" – 4:05