Tom Araya - Vokal, bas
Kerry King - Gitar
Jeff Hanneman - Gitar
Dave Lombardo - Davul

Tom Araya’nın yaşlandığı için 1 albüm sonra Slayer’ın müziğe veda edebilme ihtimalini açıklamasının ardından metal dünyası yasa boğulmuş mudur bilmiyorum ama hakikaten daha yaşlı örnekler varken insanın “hadi len!” diyesi geliyor. Şimdi biraz saygısızlık gibi oldu o yüzden South of Heaven’ı anlatacağım bu yazıda albümü biraz daha yağlamam lazım heh heh.

Reign in Blood ile sadece thrash metalin değil, her türlü müziğin de büyük isimlerine katılan Slayer, bu hız dolu albümün ardından kanımca en yavaş albümlerine imza atıyorlar. Baştan söyleyeyim, yavaşlamalarına hiç laf etmeyeceğim. Küçükken ediyordum, zira Tom’un vokalinin düzleşmesinden baya rahatsız olmuştum ilk albümlerden sonra. Evet bu albümde yanılmıyorsam hiç çığlığı yok vokalistimizin (yanıldım, Live Undead’de varmış ama önceki albümler gibi değil yine de). Olsun, ben bu albümü seviyorsam kafa dinleten bir Slayer albümü olduğu için seviyorum. Çok sert tonlar yok, müzik baya akıcı, başta yavaş dedim ama yine de hızlı kısımlar var. Ya da Slayer’ın diğer albümlerine kıyasla yavaş.

Bu albümden South of Heaven ve Mandatory Suicide gibi iki tane konser vazgeçilmezi şarkı çıktı. Elimde bir sürü Slayer konseri var görüntülü olsun sesli olsun, neredeyse hepsinde bu ikisinden en azından Mandatory Suicide bulunuyor. Behind the Crooked Cross’u bizzat Jeff Hanneman yazmış ama hiç beğenmediğinden neredeyse hiçbir konserde çalınmıyor. Halbuki Kerry King bu durum için “keşke” diyor. O daha çok Ghosts of War’un sonunu seviyormuş, hatta tümünü çalamasalar bile bir başka konser demirbaşı Chemical Warfare’in sonuna bağlasak diye temennide bulunuyormuş (Vikipedi’ye gel). Bunların dışında göze çarpan şarkılar son iki şarkı, Judas Priest coverı Dissident Aggressor ve Spill the Blood. Hakikaten “Slayer heavy metal çalsa o da leziz olacakmış” dedirtiyor. Beste kendilerinin değil ama neticede insanlar etkilendiği şeyler civarında besteler yazar. Son şarkının gözüme çarpma nedeniyse mistik, güzel bir şarkı olması. Özellikle son kısmındaki soloyu çok severim.

Neticede kısık sesle dinleyince en kolay dinlenebilen Slayer albümü olarak raflarda yerini alıyor South of Heaven. Ama bu özelliğine rağmen popüler olmadı, ayağa düşmedi, yıkılmadı ayakta heh heh.

1. "South of Heaven" – 5:00
2. "Silent Scream" – 3:13
3. "Live Undead" – 3:58
4. "Behind the Crooked Cross" – 3:12
5. "Mandatory Suicide" – 4:03
6. "Ghosts of War" – 4:00
7. "Read Between the Lies" – 3:21
8. "Cleanse the Soul" – 3:01
9. "Dissident Aggressor" – 2:34
10. "Spill the Blood" – 4:48